Omstreeks 1928/1929 werd in Diergaarde (nu bekend als 'De Deelgaard') de eerste voetbalvereniging een feit. Deze vereniging droeg de naam 'Wilhelmina' en was gevestigd aan de Diergaardestraat Zuid. Na enkele successen te hebben geboekt verdween Wilhelmina echter al vrij snel van het voetbaltoneel, doch werd er enige tijd later (± 1933) weer nieuw leven ingeblazen. Veel langer leefde de vereniging ook niet meer, want korte tijd na de oprichting van M.H.D. verdween Wilhelmina voor eeuwig van het strijdtoneel.
Op 25 mei 1934 werd te Diergaarde (op de Deelgaard) op initiatief van de R.K. Werkliedenbond een nieuwe voetbalvereniging opgericht, die de naam 'D.E.S.' (Door Eendracht Sterk) kreeg. Deze vereniging zou de aartsrivaal worden van Wilhelmina. Enige tijd later wilde D.E.S. lid worden van de R.K.L.V.B. (Rooms Katholieke Limburgse Voetbal Bond) maar kreeg geen toestemming omdat de voetbalvereniging uit Swalmen reeds dezelfde naam droeg. Na lang wikken en wegen werd er een nieuwe naam gekozen... Vanaf 1 augustus 1935 was voetbalvereniging M.H.D. (Maria-Hoop-Diergaarde) een feit.
...in 1935 de contributie maar liefst ƒ 0,25 per maand bedroeg? (Dat is € 1,36 per jaar!)
...M.H.D.'s eerste thuistenue bestond uit een blauw-rode trui en een zwarte broek?
...het clublokaal van M.H.D. in café Wolters was gevestigd?
...het eerste officiële speelveld van M.H.D. aan de Kerkweg tegenover het kerkhof lag?
...M.H.D. in haar eerste competitie 3e (uit 9) eindigde, met 22 punten, 42 doelpunten en 29 tegendoelpunten?
...er in deze tijd niet werd getraind, en alleen thuis een balletje werd getrapt?
...er in 1941-1942 ook een regio-elftal bestond in de naam 'kring-elftal Echt', waarin Sef Wolters (linker-centrale spits) en Lei Hintzen (reserve speler) uit M.H.D. in stonden? En dat de opstelling destijds 1 doelman, 2 verdedigers, 3 middenvelders en 5 aanvallers was? Leuk om te weten was ook dat Sef Wolters slechts 14 jaar was toen hij uitkwam voor het kring-elftal Echt!
In het seizoen van 1946-1947 werd M.H.D. voor de tweede keer kampioen, en niet alleen met het eerste elftal. Ook het tweede elftal werd dit jaar kampioen in hun afdeling. M.H.D. 3, dat haar eerste seizoen speelde dit jaar, eindigde als 3e in haar competitie.
M.H.D. 1 speelde haar beslissende wedstrijd thuis tegen rivaal Koningsbosch. Bij rust was de stand nog altijd blank-blank. Na rust scoorde Ign. Graus voor M.H.D. de 1-0. Nadat Koningsbosch gelijk heeft gemaakt, en nog een strafschop mist, scoort Jac. Ramakers uit een strafschop de 2-1. Ign. Graus scoorde deze wedstrijd nogmaals en maakte de beslissende 3-1.
Na de oorlog speelde M.H.D. in haar nieuwe, vertrouwde tenues: blauwe shirts, zwarte broeken en blauw-zwart gestreepte sokken.
Ter gelegenheid van het 12½-jarig bestaan werd er een clublied gecomponeerd, het refrein van dit clublied luidde als volgt:
Hup M.H.D. stelt ons tevree
Knal die bal eens in het net
Hup M.H.D. zo gaat ie fijn
Laat de gilden nog eens juichen
Langs de lijn
Hup M.H.D. nu niet versaagd
Jaag dat leer de touwen in
En er wordt geschreeuwd
Door groot en klein
Hup M.H.D. zo gaat ie fijn
Laat ons nog een keertje juichen
Langs de lijn
Vanaf 1945 was het nieuwe speelterrein van M.H.D. een feit, gelegen aan de Diergaardestraat Zuid. Meestal werd door de aanvoerders bij de toss van de scheidsrechter gekozen voor wind voor of tegen, maar in dit geval koos men op het speelveld vaak voor bergopwaarts of bergafwaarts. Toch was het nieuwe speelterrein van M.H.D. een groot succes, later bleek dat er op dit terrein de grootste overwinningen werden geboekt.
De kleedgelegenheid was een enorme luxe voor het speelterrein, er was een ruimte voor de scheidsrechter, een ruimte voor de thuisclub en een voor de bezoekers.
De bronnen van dit stukje historie zijn gehaald uit het boek '...en MHD gaat nooit verloren'. Het boek is een gedenkboek, verschenen bij gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de voetbalvereniging M.H.D. op 1 augustus 1985, en is samengesteld door J.A.G. van Heel, secretaris voetbalvereniging M.H.D.